Deze vraag krijg ik regelmatig als mensen mijn fietszadel zien. Hij ziet er ook apart uit, breed met een grote gleuf in het midden.

Als ik deze vraag krijg dan aarzel ik meestal even met antwoorden. Het ligt er namelijk helemaal aan wie deze vraag stelt en wat ik aan deze persoon kwijt wil. Een wildvreemde antwoord ik meestal alleen met ‘ja apart hè, maar hij fietst heerlijk!’ Meestal is dan het onderwerp van gesprek wel weer voorbij en gaan we ieder onze eigen weg.

Bij vrienden, of mensen die ik wat beter ken ben ik vaak wat uitgebreider in mijn antwoord. Het ligt ook aan de setting waarin iemand het vraagt. Zijn er veel mensen omheen, heb ik tijd en zin om iets te vertellen over lichen planus en de gevolgen, is iemand een luisteraar of niet, kan ik iemand vertrouwen dat hij het niet zomaar doorvertelt. Het zijn allemaal afwegingen die ik maak bij mijn antwoord.

Als ik alleen ben met iemand en ik vertrouw deze persoon dan vertel ik wat ik heb en wat de gevolgen zijn. De setting is dan vertrouwd en er is rust en ruimte om iets te vertellen. De reacties kunnen ook dan nog heel wisselend zijn. Van iemand die direct zegt ‘dat heeft die en die ook’ of iemand die snel over iets anders begint omdat dit te confronterend is, tot ‘goh dat wist ik niet, wat vervelend voor je, vertel eens wat meer’.

Toen ik voor het eerst klachten kreeg met fietsen was mijn eerste reactie om de fiets maar te laten staan. Maar door de reuma is wandelen ook niet altijd een optie en omdat wij graag buiten zijn en leuke tochten maken, wandelend of fietsend, was dat niet bevredigend. De zadels van ISM boden uitzicht en ik ben er verschillende gaan uitproberen. Daarbij was het kijken naar de klachten van lichen planus én naar de klachten van mijn stuitje en onderrug. Uiteindelijk heb ik een zadel uitgezocht wat voor beide klachten prettig werkt. De hulp die ik daarbij kreeg van de leverancier was erg prettig en vertrouwd.

Nu fietsen we heel wat af, ook omdat de gewone fiets plaats gemaakt heeft voor een e-bike en de actieradius groter geworden is.

Dat het zadel alle problemen oplost is natuurlijk een illusie. Soms zijn de klachten zodanig dat het beter is dat ik even een tijdje niet fiets. En als we een grotere fietstocht hebben gemaakt dan voel ik dat na afloop ook wel en moet ik soms weer wat meer smeren. Maar met prettig ondergoed (naadloos) en een fijne fietsbroek die zacht, soepel en ademend is kom ik een heel eind. Regelmatig even afstappen en een poosje uitrusten is ook belangrijk.

Zo kan ik toch met wat aanpassingen blijven doen waar we zo van genieten, buiten zijn en in beweging zijn. Want mijn hoofd en lijf laadt op als ik buiten in de natuur ben.